2011/03/23

Rodzinna gorączka psów rasy shar-pei

Shar pei to rasa pochodząca z Chin, zarejestrowana w USA stosunkowo niedawno bo 20 lat temu. Wyjściowo wzorzec rasy różnił się od dzisiejszego. Shar-pei był wyższy i masywniejszy. Fałdy skóry charakterystyczne dla shar pei'a, pierwotnie występowały u rozkosznych szczeniąt i rozprostowywały się w miarę wzrostu psa. U dorosłych osobników pozostawały już jedynie na pysku:


Nazwa 'Shar pei' tłumaczona na język angielski oznacza 'Sand Skin' a po polsku 'piaskowa skóra'/'pies o szorstkiej skórze' i nie wynika z koloru ale z szorstkości sierści. Shar pei hodowany był w celach obronnych dla władców w Chinach. Później zaczął być wykorzystywany do walk psów. Psy te nie są agresywne z natury dlatego przed walkami podawano im narkotyki, alkohol lub inne środki, które miały wzbudzić w nich 'chęć walki'. W Chinach komunistycznych pies został uznany za niepotrzebny zbytek i luksus, właściciele musieli płacić podatki od psów a w końcu zakazano hodowli.  Rasie groziło zniknięcie i została ogłoszona najrzadszą rasą w księdze Guinessa. Dwóch chińskich hodowców zwróciło się o pomoc do Amerykanów, którzy sprowadzili szczenięta do siebie i stworzyli własną hodowlę. W ten sposób rozpoczęły się zmiany w przeznaczeniu i wyglądzie rasy shar-pei.
Hodowcy zaczęli krzyżować osobniki z największą ilością skóry, podążając za zapotrzebowaniem rynku a nie zważając na zdrowie psów:



Obecność nadmiernej ilości fałdów skóry u dzisiejszego shar pei'a nierzadko związana jest z problemami dermatologicznymi. Między fałdami istnieją warunki idealne do rozwoju mikroorganizmów, grzybów i bakterii.
Choroby skóry, na które narażona jest ta rasa to:

 

Innym, częstym problemem dzisiejszego shar-pei'a jest wywinięcie powiek do wewnątrz, na których rzecz jasna są rzęsy, które podrażniają rogówkę. Jest to tak zwane entropium i jest korygowane chirurgicznie. W przeciwnym razie ciągłe drażnienie rogówki przez rzęsy, co jest bardzo bolesne może prowadzić do powstania na niej wrzodu.

 na zdjęciu po lewej stronie, widać zmętnienie rogówki i wrzód, na zdjęciu po prawej shar pei po zabiegu korekcji entropium 
Źródło: http://www.philippehansen.be/materiel.htm (gabinet oftalmologiczny w Brukseli)
Dzisiejsze badania DNA wykazują, że rasa ta ma starożytne korzenie (nawet 200 r.p.n.e.).
______________________________________________________________________

Na RODZINNĄ GORĄCZKĘ PSÓW RASY SHAR-PEI (hock fever - HF) cierpi 25% psów tej rasy czyli co czwarty shar-pei! Dlatego każdy stan podwyższenia temperatury u psa rasy shar-pei powinno być diagnozowane ze szczególną ostrożnością. Jest to choroba o podłożu genetycznym, występująca wyłącznie u tej rasy, najczęściej między 4 a 18 miesiącem choć nie jest to regułą. Pierwszym objawem jest wysoka temperatura (nie niższa niż 39,4℃), której towarzyszy znaczne osłabnięcie. Nieleczony epizod gorączki mija po 24-36 godzinach i może ale nie musi się powtórzyć.
Jest to znak, że choroba wystąpiła a w organizmie może dochodzić do poważnych i niebezpiecznych w skutkach procesów. Co ciekawe nasilenie objawów nie odzwierciedla zaawansowania procesów w organizmie.

Żeby zrozumieć przebieg tej choroby, najlepiej przypomnieć sobie mechanizm powstawania gorączki:

Ośrodek regulacji temperatury ciała znajduje się w podwzgórzu. Można go porównać do termostatu, który ustawiony na konkretną temperaturę (thermal set point) używa dostępnych środków żeby tą temperaturę utrzymać. W zdrowym organizmie w procesach metabolicznych powstaje więcej ciepła niż potrzebne jest do utrzymania ciepłoty ciała. Nadmiar ciepła u psów oddawany jest przez zianie.
Jeśli temperatura ciała wzrasta mimo sprawności procesów oddawania ciepła oznacza to, że termostat w podwzgórzu został 'przestawiony' na wyższą wartość.
Substancje, które regulują podwzgórzowy termostat nazywane są PIROGENAMI. Pirogeny mogą zostać wytworzone w organizmie lub pochodzić z zewnątrz. Do pirogenów należą na przykład elementy budujące drobnoustroje. Organizm wytwarza pirogeny jako odpowiedź na proces zapalny lub zakażenie. Do najsilniejszych pirogenów wytwarzanych przez organizm należy cytokina: interleukina-6. Jest to tzw. białko ostrej fazy zapalnej. W organizmie zdrowego psa gdy reakcja zapalna mija - białka ostrej fazy są rozkładane a toksyczne produkty ich rozpadu są usuwane.

U psów z FSF (familial shar-pei fever) poziom interleukiny-6 jest stale podwyższony, organizm nie jest w stanie rozłożyć nadmiernych ilości ani pozbyć się produktów rozpadu tej cytokiny. Substancje te gromadzą się i odkładają powodując bardzo poważne uszkodzenia. Nierozpuszczalne białko o nazwie amyloid gromadzi się w tkankach (wątroba, nerki, etc.) uszkadzając je. Narządy dotknięte amyloidozą są twarde i słoninowate/ciastowate.

Obok amyloidozy, śmiertelnie groźnym powikłaniem jest też choroba zakrzepowo - zatorowa.

Inna nazwa tej choroby to swollen hock syndrom (SHS) czyli syndrom obrzęku stawów skokowych.
W przebiegu rodzinnej gorączki u około połowy psów występuje obrzęk stawów, najczęściej skokowych:
Może też być widoczny obrzęk okolicy warg.

zobacz też:
http://pedigreedogsexposed.blogspot.com/2010/12/meat-and-bones.html
http://www.pedigreedatabase.com/shar_pei/breedinfo.html
http://www.hungarovet.com/?p=218


Sklep 
BazaarKrakow.pl - dywany, pościele, firany, zasłony, dywaniki, chodniki,
 ręczniki. Odbiór własny w Krakowie. Duży wybór wzorów, niskie ceny.

2011/03/15

Panosteitis

Schorzenie to ma co najmniej 4 nazwy: panosteitis inaczej enostoza lub młodzieńcze zapalenie kości nazywane kulawizną wędrującą to choroba młodych (5 - 18 miesięcy), szybko rosnących psów, częściej samców.

Pierwszym objawem, który niepokoi właścicieli jest kulawizna, która ustępuje i pojawia się ponownie ale co ciekawe może wystąpić na innej kończynie.
Wcześniej wesoły szczeniak, staje się smutny i niechętny do zabawy.
Może wystąpić niewielka gorączka.
W badaniu lekarz sprawdza bolesność kości długich - przez ucisk. Jest to dość miarodajne badanie, które może potwierdzić podejrzenie.

Dobrą metodą diagnostyczną jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, na którym widać zmiany wczesne, średnie i późne.
Charakterystyczne są tzw. 'obłoczki'

Skąd to się bierze?
Przyczyny mogą być różne. Mówi się, że jest to choroba genetyczna choć brak jest udowodnionej dziedziczności. Wśród przyczyn wymienia się też alergię lub zaburzenia metaboliczne.
Z własnych obserwacji wynika, że istnieje zależność między występowaniem panosteitis a ilością wapnia w pokarmie młodych psów.

Właściciele chcąc zapobiec krzywicy często dodają wapń do karmy szczenięcia.
Intencje są dobre ale efekty złe. Krzywica dziś jest bardzo rzadko spotykanym schorzeniem psów. Jest tak ponieważ karmy dla szczeniąt są odpowiednio zbilansowane.
Podobnie jeśli pies karmiony jest jedzeniem domowym - ono też zawiera wystarczającą ilość wapna.
Jeśli dieta psa nie jest nieodpowiednia na przykład chleb z wodą albo same ziemniaki - najczęściej nie  wymaga uzupełnienia w wapń. Nadmierna ilość wapnia w pokarmie młodych psów często skutkuje wystąpieniem młodzieńczego zapalenia kości.
Dodatkowo przedawkowanie witaminy D może skutkować USZKODZENIEM NEREK.

Leczenie
Panosteitis ustępuje z wiekiem, kiedy zwierzę skończy etap wzrostu, najczęściej do drugiego roku życia.
Stąd może trwać wiele tygodni w zależności w jakim wieku wystąpiła po raz pierwszy.
Leczenie stosuje się w przypadkach przedłużających się lub gdy występuje gorączka i brak apetytu.
Podaje się środki przeciwzapalne i przeciwbólowe.
W poważnych przypadkach wskazane jest nawadnianie dożylne.
Aktywność nie przyspiesza powrotu do zdrowia.

Sklep 
BazaarKrakow.pl - dywany, pościele, firany, zasłony, dywaniki, chodniki,
 ręczniki. Odbiór własny w Krakowie. Duży wybór wzorów, niskie ceny.