IMHA leczenie

W leczeniu IMHA musimy opanować działanie układu odpornościowego.
Dlatego na liście leków znajdzie się cyklosporyna A i metyloprednizolon.

Oczywiście należy podawać płyny
kontrolując ciśnienie krwi i ilość wydalanego moczu.

Z antybiotyków najkorzystniej wypada doksycyklina.
Wszelkie antytoksykanty w postaci witamin są wskazane.
Na liście leków jest też ranitydyna i MCP.
Nie można zapomnieć o ochronie wątroby stosując na przykład LiverUp i Fortekor oraz błony śluzowej żołądka - Ulcogant. Pies powinien jeść specjalistyczną karmę na przykład a/d lub i/d Hillsa.

Poważny stan predysponuje do podania heparyny.
Przetaczanie krwi stosuje się w sytuacji krytycznej ze względu na wysokie ryzyko.

IMHA Immune-Mediated Hemolytic Anemia

IMHA Immune-mediated Hemolytic Anemia albo AIHA Autoimmune Hemolytic Anemia

Kolejna choroba autoimmunologiczna.
Tym razem układ immunologiczny atakuje krwinki czerwone.
Etiologia choroby wydaje się prosta. Do powierzchni erytrocytów 'przyklejają' się przeciwciała a te są rozpoznawane przez układ immunologiczny, który 'przy okazji ataku na przeciwciała' niszczy czerwone krwinki.
Tylko skąd te przeciwciała. Mogą pochodzić z leków, toksyn czy wirusów i in.
W literaturze wśród możliwych przyczyn znajdujemy: infekcje,
zakażenie Ehrlichia, Babesia, peniciliny, szczepionki czy zatrucie cynkiem po połknięciu monety.
Może być to też idiopatyczna reakcja immunologiczna - to znaczy nie mniej nie więcej tylko - reakcja immunologiczna o nieznanej przyczynie.
Oczywiście jeśli znamy bezpośrednią przyczynę, rokowanie staje się bardziej pomyślne.
Szukanie przyczyny jest niezwykle ważne nie tylko ze względu na leczenie ale też na niedopuszczenie do nawrotu choroby!

W opisywanym przeze mnie przypadku przyczyna niestety jest nieznana.
Rokowanie jest tym gorsze, że epizod choroby pojawia się po raz drugi, około roku po zdiagnozowaniu i opanowaniu choroby.
Badanie w kierunku przeciwciał przeciwko Babesia i Ehrlichia przeprowadzone rok wcześniej były negatywne.
W przypadku IMHA rzadko udaje się wyprowadzić pacjenta z nawrotu choroby.

W literaturze można znaleźć też informacje, że rokowanie pogarsza występowanie żółtaczki.
W moim przypadku żółtaczka jest bardzo zaawansowana.

U pięcioletniej suczki wystąpiły bardzo wyraźne i gwałtowne objawy.
Pierwszą rzeczą zauważoną przez właścicielkę była zmiana samopoczucia psa, apatia, przygnębienie i brak apetytu. Właścicielka jest pracownikiem kliniki i była świadoma na co choruje pies dlatego natychmiast pojawiła się w klinice.

Badanie kliniczne dało listę objawów:

dzień pierwszy 22/09 18:30
-bardzo wyraźne zażółcenie błon śluzowych i skóry
-ciemno czerwony/czarny mocz

-bardzo złe wyniki krwi:

morfologia:
leukocyty 17,9
erytrocyty 2,8
hemoglobina 6,8
hematokryt 20,1%
MCV 70
MCH 23,8
MCHC 33,8
trombocyty 69

biochemia:
BUN 32 mg/dl
glukoza 106 mg/dl
ALP niemierzalne
T-pro 7,1 mg/dl
GPT 366 IU/l
kreatynina 4,6 mg/dl
bilirubina powyżej 25

dzień drugi (po 24godzinnej hospitalizacji) 23/09 11:30
-ataksja/zaburzenia koordynacji
-kolor śluzówek i skóry żółto pomarańczowy
-kolor moczu czerwono-czarny
-pogarszające się wyniki krwi

morfologia:
leukocyty 42
erytrocyty 2,08
hemoglobina 5,3
hematokryt 15,4%
MCV 74
MCH 25,5
MCHC 34,4
trombocyty 118

biochemia:
BUN 36 mg/dl
glukoza 118 mg/dl
ALP niemierzalne
T-pro 7,9 mg/dl
GPT 339 IU/l
kreatynina 7,8 mg/dl
bilirubina powyżej 25


Rozróżnia się 2 odmiany IMHA: gdy rozpadają się erytrocyty wewnątrz naczyń krwionośnych lub poza nimi. U psów najczęściej spotyka się pozanaczyniową odmianę tej choroby.
Erytrocyty rozpadają się głównie w śledzionie dlatego usunięcie tego narządu w przypadku pozanaczyniowego IMHA jest wskazane.
W rozmazie krwi widać szczątki erytrocytów ale również młode postacie tych komórek, ponieważ produkcja czerwonych krwinek nie zatrzymuje się.
Jest to tak zwana anemia regeneratywna.

cdn.