Rodzinna gorączka psów rasy shar-pei

Shar pei to rasa pochodząca z Chin, zarejestrowana w USA stosunkowo niedawno bo 20 lat temu. Wyjściowo wzorzec rasy różnił się od dzisiejszego. Shar-pei był wyższy i masywniejszy. Fałdy skóry charakterystyczne dla shar pei'a, pierwotnie występowały u rozkosznych szczeniąt i rozprostowywały się w miarę wzrostu psa. U dorosłych osobników pozostawały już jedynie na pysku:

 

Nazwa 'Shar pei' tłumaczona na język angielski oznacza 'Sand Skin' a po polsku 'piaskowa skóra'/'pies o szorstkiej skórze' i nie wynika z koloru ale z szorstkości sierści. Shar pei hodowany był w celach obronnych dla władców w Chinach. Później zaczął być wykorzystywany do walk psów. Psy te nie są agresywne z natury dlatego przed walkami podawano im narkotyki, alkohol lub inne środki, które miały wzbudzić w nich 'chęć walki'. W Chinach komunistycznych pies został uznany za niepotrzebny zbytek i luksus, właściciele musieli płacić podatki od psów a w końcu zakazano hodowli.  Rasie groziło zniknięcie i została ogłoszona najrzadszą rasą w księdze Guinessa. Dwóch chińskich hodowców zwróciło się o pomoc do Amerykanów, którzy sprowadzili szczenięta do siebie i stworzyli własną hodowlę. W ten sposób rozpoczęły się zmiany w przeznaczeniu i wyglądzie rasy shar-pei.

Hodowcy zaczęli krzyżować osobniki z największą ilością skóry, podążając za zapotrzebowaniem rynku a nie zważając na zdrowie psów:

 

Obecność nadmiernej ilości fałdów skóry u dzisiejszego shar pei'a nierzadko związana jest z problemami dermatologicznymi. Między fałdami istnieją warunki idealne do rozwoju mikroorganizmów, grzybów i bakterii.
Choroby skóry, na które narażona jest ta rasa to:

 

Innym, częstym problemem dzisiejszego shar-pei'a jest wywinięcie powiek do wewnątrz, na których rzecz jasna są rzęsy, które podrażniają rogówkę. Jest to tak zwane entropium i jest korygowane chirurgicznie. W przeciwnym razie ciągłe drażnienie rogówki przez rzęsy, co jest bardzo bolesne może prowadzić do powstania na niej wrzodu.

 na zdjęciu po lewej stronie, widać zmętnienie rogówki i wrzód, na zdjęciu po prawej shar pei po zabiegu korekcji entropium 

Źródło: http://www.philippehansen.be/materiel.htm (gabinet oftalmologiczny w Brukseli)

Dzisiejsze badania DNA wykazują, że rasa ta ma starożytne korzenie (nawet 200 r.p.n.e.).
______________________________________________________________________

Na RODZINNĄ GORĄCZKĘ PSÓW RASY SHAR-PEI (hock fever - HF) cierpi 25% psów tej rasy czyli co czwarty shar-pei! Dlatego każdy stan podwyższenia temperatury u psa rasy shar-pei powinno być diagnozowane ze szczególną ostrożnością. Jest to choroba o podłożu genetycznym, występująca wyłącznie u tej rasy, najczęściej między 4 a 18 miesiącem choć nie jest to regułą. Pierwszym objawem jest wysoka temperatura (nie niższa niż 39,4℃), której towarzyszy znaczne osłabnięcie. Nieleczony epizod gorączki mija po 24-36 godzinach i może ale nie musi się powtórzyć.
Jest to znak, że choroba wystąpiła a w organizmie może dochodzić do poważnych i niebezpiecznych w skutkach procesów. Co ciekawe nasilenie objawów nie odzwierciedla zaawansowania procesów w organizmie.

Żeby zrozumieć przebieg tej choroby, najlepiej przypomnieć sobie mechanizm powstawania gorączki:

Ośrodek regulacji temperatury ciała znajduje się w podwzgórzu. Można go porównać do termostatu, który ustawiony na konkretną temperaturę (thermal set point) używa dostępnych środków żeby tą temperaturę utrzymać. W zdrowym organizmie w procesach metabolicznych powstaje więcej ciepła niż potrzebne jest do utrzymania ciepłoty ciała. Nadmiar ciepła u psów oddawany jest przez zianie.
Jeśli temperatura ciała wzrasta mimo sprawności procesów oddawania ciepła oznacza to, że termostat w podwzgórzu został 'przestawiony' na wyższą wartość.
Substancje, które regulują podwzgórzowy termostat nazywane są PIROGENAMI. Pirogeny mogą zostać wytworzone w organizmie lub pochodzić z zewnątrz. Do pirogenów należą na przykład elementy budujące drobnoustroje. Organizm wytwarza pirogeny jako odpowiedź na proces zapalny lub zakażenie. Do najsilniejszych pirogenów wytwarzanych przez organizm należy cytokina: interleukina-6. Jest to tzw. białko ostrej fazy zapalnej. W organizmie zdrowego psa gdy reakcja zapalna mija - białka ostrej fazy są rozkładane a toksyczne produkty ich rozpadu są usuwane.

U psów z FSF (familial shar-pei fever) poziom interleukiny-6 jest stale podwyższony, organizm nie jest w stanie rozłożyć nadmiernych ilości ani pozbyć się produktów rozpadu tej cytokiny. Substancje te gromadzą się i odkładają powodując bardzo poważne uszkodzenia. Nierozpuszczalne białko o nazwie amyloid gromadzi się w tkankach (wątroba, nerki, etc.) uszkadzając je. Narządy dotknięte amyloidozą są twarde i słoninowate/ciastowate.

Obok amyloidozy, śmiertelnie groźnym powikłaniem jest też choroba zakrzepowo - zatorowa.

Inna nazwa tej choroby to swollen hock syndrom (SHS) czyli syndrom obrzęku stawów skokowych.
W przebiegu rodzinnej gorączki u około połowy psów występuje obrzęk stawów, najczęściej skokowych:

Może też być widoczny obrzęk okolicy warg.

zobacz też:
http://pedigreedogsexposed.blogspot.com/2010/12/meat-and-bones.html
http://www.pedigreedatabase.com/shar_pei/breedinfo.html
http://www.hungarovet.com/?p=218