2011/01/10

Nużyca miejscowa /część 2/

Nużyca to pasożytnicza, zapalna choroba skóry.

Nużyca wywołują nadmiernie namnażające się w skórze roztocza Demodex canis. Roztocza żyją na skórze niemal każdego psa nie wywołując choroby. W momencie obniżenia odporności organizmu namnażają się bardzo szybko prowadząc do wystąpienia choroby. Pierwotną przyczyną może być parazytoza wewnętrzna (obecność pasożytów w narządach wewnętrznych), choroba autoimmunologiczna, inna choroba obniżająca odporność (np. białaczka kotów), stosowanie leków immunosupresyjnych - obniżających odporność organizmu (w tym glikokortykosteroidów!), stres (wywołany rują, ciążą, wyjazdem, operacją, stratą przyjaciela, zmianą właściciela lub miejsca, złym żywieniem itd.) lub jakikolwiek inny czynnik powodujący spadek odporności.

Demodecosis localis czyli nużyca miejscowa to schorzenie w którym, na skórze w jednym lub kilku miejscach obserwuje się plackowate zmiany. Najczęściej są to wyłysienia, zaczerwienienie i grudkowe zapalenie skóry (patrz zdjęcia). Nużyca może być też przyczyną wystąpienia licznych zaskórników (zaskórniki to zatkane ciemną wydzieliną pory skóry). Istnieje też postać wysiękowa i strupiejąca, w której powstają sączące się rany i konsekwentnie strupy.


W badaniu głębokiej zeskrobiny skóry pod mikroskopem (pod powiększenie 100 krotnym) można wykryć wszystkie postacie charakterystycznego pasożyta. Pobieranie zeskrobiny może wydawać się drastyczne ponieważ lekarz uciska skórę i skalpelem pobiera tkanki, przy czym zdecydowana większość psów protestuje. Jest to jednak zupełnie konieczne i niezbędne. Dodatkowo bada się również włosy, które należy wyrawać, ponieważ znalezienie pasożyta jest najbardziej prawdopodobne przy cebulce włosa. Zdarza się też, że pasożyty są tak głęboko, że są nieosiągalne dla lekarza robiącego zeskrobinę i pobierającego włosy. Szczególnie u psów rasy shar-pei oraz w przypadkach przewlekłego pododermatitis (zapalenia opuszek) gdzie skóra jest bardzo gruba. W tych przypadkach wykonuje się biopsję z kilku miejsc (tkanki pobierane są igłą).

Wydawać by się mogło, że skoro nużeniec bytuje w skórze zdrowych zwierząt - znalezienie go pod mikroskopem nie świadczy o chorobie. Badania wykazały, że jest bardzo mało prawdopodobne znalezienie roztocza w zeskrobinie pochodzącej od zdrowego psa niemniej jednak jest coś co może nam pomóc w postawieniu diagnozy.Jest to stosunek postaci niedojrzałych pasożyta do dorosłych roztoczy.

Zmiany nie wywołują świądu dopóki nie dołączą do nich powikłania bakteryjne.
W badaniu bakteriologicznym przypadków powikłanych bakteriami najczęściej znajduje się gronkowceStaphylococcus intermedius, Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis.
W leczeniu bierze się je oczywiście pod uwagę.
Nużyca najczęściej występuje u szczeniąt w wieku do pół roku. Wysoka zachorowalność u szczeniąt jest związana ze stosunkowo często występującą parazytozą wewnętrzną (obecnością pasożytów jelitowych) oraz wrażliwością i stresami (zmiana właściciela itd.)
Wystąpienie choroby u dorosłych zwierząt najczęściej oznacza istnienie poważniejszego problemu, który obniżając odporność organizmu przyczynił się do namnożenia pasożytów Demodex.


Nużyca szczeniąt może zanikać samoistnie i bezpowrotnie. Niemniej jednak nie powinno się nigdy ignorować tej choroby. Leczenie lekkich przypadków obejmuje kurację miejscową szamponami roztoczobójczymi i płynami o właściwościach antyseptycznych (np. nadtlenek benzoilu, chlorheksydyna) raz na dobę, do momentu kiedy badanie głębokiej zeskrobiny będzie ujemne. Zwykle nie trwa to dłużej niż dwa miesiące. Leczenie jest kontrowersyjne w związku z samoistnym zanikaniu choroby jednak nie pogarsza stanu więc warto go stosować.


W poważniejszych epizodach, przypadkach przewlekłych (trwających od dłuższego czasu) lub nawracających stosuje się leczenie jak przy nużycy uogólnionej.
Sklep 
BazaarKrakow.pl - dywany, pościele, firany, zasłony, dywaniki, chodniki,
 ręczniki. Odbiór własny w Krakowie. Duży wybór wzorów, niskie ceny.